بررسی انطباقی سبک نوآوری و سبک مدیریت منابع انسانی در شرکت های دانش بنیان مستقر در پارک های علم و فناوری

سرمایه انسانی یک شرکت از مهمترین عوامل نوآوری محسوب می‌شود. در این پژوهش با تمرکز بر‌ دو ویژگی منحصر‌به‌فردی و ارزش‌آفرینی سرمایه انسانی،‌ به بررسی انطباقی ‌سبک نوآوری با سبک کارکردهای منابع انسانی در شرکت‌های دانش‌بنیان مستقر در دو پارک علم وفناوری پردیس و دانشگاه تهران پرداخته شد. مدیریت سرمایه‌های انسانی شرکت‌های نوآور، نیازمند بکارگیری مجموعه‌ای از کارکردهای مدیریت منابع انسانی متناسب با ویژگی‌های کارکنان و اهداف ویژه شرکت می‌باشد. پژوهش حاضر بدنبال پاسخ به این سوال است که آیا شرکت‌های دانش‌بنیان بر مبنای نوع و ویژگی‌های سرمایه انسانی ‌و منطبق با سبک نوآوری خود، سبک کارکردهای منابع انسانی خود را انتخاب می‌نمایند؟ برای این منظور پس از مرور ادبیات، 46 شرکت مستقر در دو پارک فناوری پردیس و دانشگاه تهران، مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری داده‌ها از ابزار پرسش‌نامه استفاده شد. در ادامه، پس از تحلیل داده‌ها با روش تحلیل عاملی تاییدی و تایید مدل، میزان هماهنگی میان سبک‌ها با استفاده از آزمون دو جمله‌ای مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین میزان انطباق، میان سبک نوآوری ‌بازارمحور و سبک مدیریت منابع انسانی بهره‌وری و پس از آن میان سبک نوآوری علم‌محور و سبک‌مدیریت منابع انسانی همکاری مشاهده شد. ویژگی ارزش‌آفرینی سرمایه انسانی در شرکت‌های دانش‌بنیان دارای میانگین بالاتری نسبت به ویژگی منحصربه‌فردی بود.